OBNISKA WANDA, dziennikarka
| < Poprzednie | Następne > |
WANDA OBNISKA (28 VII 1912 Lwów – 29 VI 1998 Gdańsk), dziennikarka, pianistka, krytyk muzyczny. Córka Mieczysława Lesza i Olgi, siostra Mieczysława (20 V 1911 Lwów – 21 XII 1998 Warszawa), profesora w Instytucie Ekonomiki Przemysłu Chemicznego w Warszawie, m.in. w latach 1957–1965 ministera handlu wewnętrznego. Uczyła się w konserwatorium, studiowała polonistykę na Uniwersytecie Lwowskim i Uniwersytecie Jagiellońskim. Od 1945 w Gdańsku, w latach 1950–1973 była kierownikiem redakcji muzycznej Radia Gdańsk. Jednocześnie
od 10 IX 1950 do emerytury 31 VIII 1972 nauczycielka teorii muzyki w Szkole Muzycznej II stopnia im. Fryderyka Chopina we Wrzeszczu przy ul. Partyzantów 7 ( Zespół Szkół Muzycznych), w latach 1950–1952 wykładał także przedmioty muzykologiczne w Państwowej Wyższej Szkoły Muzycznej w Gdańsku. W roku szkolnym 1967/1968 pedagog w studium aktorskim przy Teatrze Muzycznym w Gdyni.
W gdańskim radiu w latach 1951–1973 prowadziła dwa razy w miesiącu cykliczny program „Młodzi muzycy przed mikrofonem”, w którym debiutowali Konstanty Andrzej Kulka, Stefania Toczyska, Roman Suchecki, Roman Jabłoński, Irena Jarocka i wielu innych. Z jej inicjatywy od 1952 do lat 60. XX wieku występowała w gdańskim radiu na żywo Gdańska Czwórka Radiowa. Dużo uwagi poświęcała muzyce regionalnej, zapraszając zespoły do studia lub nagrywając występy w terenie. Nagrania zaprezentowała w ponad 500 audycjach „Amatorskie zespoły przed mikrofonem”. Po wprowadzeniu magnetofonów założyła archiwum muzyczne rozgłośni. Materiały z tego archiwum prezentowała na wykładach popularyzujących różne gatunki muzyki, m.in. w roku akademickim 1980/81 i 1981/82 w Audytorium Wydziału Elektroniki Politechniki Gdańskiej.
Przez kilkadziesiąt lat, od około 1957 do 1995, była recenzentem muzycznym piszącym na łamach „Głosu Wybrzeża” i ogólnopolskiego „Ruchu Muzycznego”. Członkini PZPR. Odznaczona m.in. Złotym Krzyżem Zasługi (1970), uhonorowana Bursztynowym Mikrofonem, w 1985 nagrodą kulturalną Prezydenta Miasta Gdańska, przed śmiercią (23 IV 1998) otrzymała jako jedna z pierwszych Medal Księcia Mściwoja II. Dwukrotnie zamężna, matka Ewy, absolwentki Uniwersytetu Warszawskiego, muzykolożki, doktora, m.in. prowadzacej program o muzyce dawnej w Programie 2 Polskiego Radia, autorki monografii Claudio Monteverdi, życie i twórczość (2019).
Mieszkała w Gdańsku-Siedlcach i na Osiedlu Młodych w Gdańsku- Siódmym (VII) Dworze przy ul. Rodakowskiego. Pochowana na cmentarzu Srebrzysko.
