STECEWICZ MIROSŁAW, poeta, prozaik, dziennikarz
| < Poprzednie | Następne > |
MIROSŁAW STECEWICZ (26 III 1930 Warszawa – 21 XII 2017 Sopot), poeta, prozaik, dziennikarz, tłumacz. W czasie II wojny światowej z rodzicami na zesłaniu w ZSRR. Po wojnie w Zgorzelcu, gdzie w 1949 zdał maturę. Od tego samego roku w Gdańsku, studiował na Wydziale Mechanicznym Politechniki Gdańskiej. Studiów nie ukończył.
Debiutował w 1956 cyklem Androszki na łamach dwutygodnika „Kontrasty”. Jego debiutem książkowym był tom poezji Blaszane liście (1959). W latach 1957–1960 należał do gdańskiej grupy literackiej i artystycznej Szkoła Grafomanów, od roku 1959 do Gdańskiej Grupy Młodych. W 1975 założył Teatrzyk Piosenek Prapremierowych „Czarny Koń”, w 1979 stworzył Domową Galerię Interpretacji, w której prezentował obrazy z poetycką interpretacją.
Autor blisko 20 tomów wierszy, cyklu książek dla dzieci Bajki malarskie, dwóch scenariuszy widowisk telewizyjnych oraz słuchowisk radiowych. Wiersze i opowiadania zamieszczał między innymi w „Dzienniku Bałtyckim”, „Pomorzu”, „Głosie Wybrzeża”, „Literach”, „Autografie”. Publikował felietony na łamach: „Dziennika Bałtyckiego”, „Wieczoru Wybrzeża” i „Gazety Gdańskiej”. W latach 1970–1984 dziennikarz w „Głosie Stoczniowca”. Jego tłumaczenia wierszy z języka rosyjskiego ukazywały się na łamach czasopisma „Litery”.
