STOCZNIOWIEC GDAŃSK
| < Poprzednie | Następne > |
STOCZNIOWIEC GDAŃSK (Zakładowy Klub Sportowy Stoczniowiec Gdańsk, ZKS Stoczniowiec Gdańsk) powstał w 1947 z połączenia istniejących przy Zjednoczeniu Stoczni Polskich klubów Nit Gdańsk (założonego 27 IX 1945 przy Stoczni nr 1) oraz Robotniczego Klubu Sportowego Zrywu Gdańsk i KS 103 Gdańsk (powstałego w 1945 przy Stoczni nr 2). W pierwszym z nich działała sekcja piłki nożnej (trenerem był Józef Polikowski), w latach 1946–1948 grająca w wojewódzkiej B klasie, po awansie dwa kolejne sezony w A klasie, rozgrywająca mecze na boisku na Biskupiej Górce, następnie na stadionie przy ul. Traugutta, pod koniec przy ul. Marynarki Polskiej, ponadto od przełomu 1945/1946) sekcja bokserska
(pierwszy trener: Bazyli Bajtała), baletowo-gimnastyczna (od 1946/1947) i gimnastyczna (korzystające z Domu Kultury Pohulanka). W drugim funkcjonowały sekcje tenisa stołowego, boksu, narciarstwa i podnoszenia ciężarów (z rekordzistą Polski w trójboju olimpijskim Włodzimierzem Dajnowcem – 307,5 kg). M.in. jednym z inicjatorów zjednoczenia i autorem nazwy nowego klubu był I sekretarz Polskiej Partii Robotniczej (PPR) w Stoczni, Mirowicz.
Zespół piłki nożnej Stoczniowca, prowadzony przez trenera Jana Gazurę i rozgrywający mecze na boisku na Biskupiej Górce, w 1948 wygrał grupę II gdańskiej okręgowej klasy B, w walce o awans do A klasy dwukrotnie przegrał z Unionem Gdynia, upragniony awans uzyskując w następnym, 1949.
Zespół bokserski rozgrywał swoje spotkania w hali widowisko-sportowej przy ul. Lisia Grobla, debiutując 16 II 1947 pojedynkiem z rezerwami Milicyjnego Klubu Sportowego Gdynia (4:12). W sezonie 1948/1949 zajął trzecie miejsce w rozgrywkach gdańskiej okręgowej klasy B, w marcu–kwietniu 1949 w barażach pokonał Płomień Gdańsk oraz wywalczył remis i zwycięstwo w meczu z Lechią Gdańsk, która zajmowała ostatnią pozycję w klasie A, tym samym zajmując jej miejsce. Awans do klasy A wywalczyli m.in. Majewski, Czarnecki, Gałczyński, Pińkowski, Darszkiewicz, Mirko, Kozłowski, Kalkowski, Ostrowski, Wilgos, Chistowski. Najbardziej znanym zawodnikiem był kończący karierę w wadze ciężkiej Aleksander Chistowski, w 1934 wicemistrz Polski (jako zawodnik Gedanii Gdańsk), mistrz Pomorza w 1933 i 1934, wicemistrz Wybrzeża w 1946 (jako zawodnik Gryfa Wejherowo), reprezentant Wybrzeża (m.in. 20 I 1946 poniósł porażkę z Drabkowskim w spotkaniu Sopotu z Warszawą – 8:8). W maju 1949 kilka tygodni bokserów trenował Feliks Stamm.
W 1948 włączono do klubu Yacht Klub Stocznia (dysponujący trzema jachtami o powierzchniach żagli 110, 80 i 40 m²).
W maju 1948 wybrano nowe władze, prezesem został dyrektor administracyjny Stoczni Szelągowski. Planowały przystąpić do budowy własnego boiska między ul. Jana z Kolna, Robotniczą i Doki (obecnie pl. Solidarności). W 1949 ogólnopolską decyzją władz sportowych o reformie życia sportowego i powołaniu w miejsce klubów stowarzyszeń sportowych Stoczniowiec został przekształcony w koło sportowe Zrzeszenia Sportowego Stal przy Stoczni Gdańskiej ( Stal Gdańsk).
