KRAMER HANS, architekt, fortyfikator
| < Poprzednie | Następne > |
HANS KRAMER (Drezno? – 1577 pod Tczewem), architekt, fortyfikator. Zapewne syn Bastiana, kamieniarza i budowniczego drezdeńskiego. Początkowo pracował m.in. w Dreźnie i Wittenberdze. Od 1565 do śmierci był gdańskim miejskim budowniczym. W latach 1565–1568 prowadził prace budowlane przy wznoszeniu Zielonej Bramy. Pracował przy kilku kamienicach gdańskich, w tym Domu Angielskim, Aptece Rady (Rats-Apotheke, apteki, tzw. kamienica Caspra Göbla) i Lwim Zamku. Następne jego prace obejmowały zbudowanie bastionu Karowego, wału pomiędzy bastionem św. Elżbiety a Karowym, pewnych elementów Bramy Wyżynnej. Jednocześnie nadzorował prace przy rozbudowie umocnień w twierdzy Wisłoujście ( fortyfikacje).
Zginął w trakcie wojny Gdańska z królem polskim Stefanem Batorym. Uważany za najwybitniejszego fortyfikatora w Gdańsku w 2. połowie XVI wieku, jego prace wykazywały cechy renesansowe i manierystyczne, a detale były podobne do spotykanych w Saksonii, we Włoszech i Niderlandach.
Po raz pierwszy ożenił się w Dreźnie, z żoną i dziećmi przybył do Gdańska. Po raz drugi ożenił się już w Gdańsku z Kordulą, córką Wolfa Heinera. Miał siedmioro dzieci. Córka z pierwszego małżeństwa, Katherina, była żoną miejskiego budowniczego w Elblągu Johanna Schneidera, który po śmierci teścia uzyskał jego stanowisko w Gdańsku. Córka Elisabeth od 1620 była trzecią żoną Abrahama van den Blocka.
